Nire portafolio elektronikoaren diseinua II

Oraingo honetan, eta aurreko sarreran artikuluaren analisia egin dudalarik, portafolio elektroniko pertsonalaren proposamenari ekingo diot.
Nire portafolio elektronikoa, erreminta teknologikoak erabiltzen dituen tresna litzateke, ikaskuntza-prozesuaren ebidentziak biltzeko helburuarekin. Honetaz aparte, irakaskuntza, ikaskuntza eta ebaluazio-metodoa litzateke non ikaslearen produkzioak gordeko liratekeen. Ekoizpen horiek ikaslearen gaitasunak juzgatzeko balioko lukete, zeinak haren prozedura pertsonala aurreratzen doan ala ez informatuko liguketen. Eportafolioari esker, guztiok izanen genuke ikusgai ikaslearen esfortzu eta lorpenak.
Bestetik, esan beharra daukat portafolio elektronikoan, ikasleak bere jarduera profesionalaren hasieratik, lan akademiko bilduma selektibo bat burutzen duela, prestakuntza prozesu eta emaitzen hausnarketarekin batera. Portafolioa bera, denborarekin, ikaskuntza tresna bilakatzen da eta ezagutza, gaitasuna eta baloreak ikustea ahalbidetzen du. Bukaeran, portafolio elektronikoa norberaren gaitasun profesionalaren ebidentzia nabarmenena izango dela konturatuko gara. Azken finean, ikasketaren lorpen nagusienen inguruko ebaluazio dinamiko eta progresiboa da. Horregatik suertatzen zaigu hain erabilgarri eta komenigarria, blog baten antzera gure lanak gordetzeko tresna egokia baita, autokritika ere bultzatzen duelarik.
Jarraitu baino lehen, eportafolio bat ordenagailuan nola sortu azalduko dut. Lehendabizi, http://sites.google.com/ bezalako webgune batean sartu eta bertan portafolio elektronikoaren eraketari hasiera emango diogu, gure gmail kontua ipiniz. "Crear un sitio nuevo"-ri eman eta gure datuak jarriko ditugu. Ezkerraldean ditugun baliabideei esker gure gustura apaindu eta koloreztatu ahalko dugu gure eportafolio berria. Azkenik, prest egonen da artikuluak, iritzi-testuak, eranskinak... paratzeko.
Nik proposatutako eportafolioa, ikaslegoari ikaskuntza modu positibo, jarraitu, erakargarri eta konsziente batean integratzea ahalbidetzen dio, baita hezkuntza-dokumentuen sorrera eta banaketa ere. Proposaturiko portafolioak, ondorengo helburuak izanen lituzke:
- Ikaslea bere aktibitateetan eta aurrerapenen hautematean gidatzea.
- Ikasleak estimulatzea lehen emaitzekin konforma ez daitezen, baizik eta bere ikaskuntza-prozesuaz arduratu daitezen.
- Bakoitzaren garapenaren garrantzia gailentzea, eta ikaskuntza-egoeran aurretiko ezaguerak integratzea saiatzea.
- Ikasle bakoitzak bere buruaren inguruan dakiena nabarmentzea, kurtsoarekin erlazionaturik.
- Informazioa bilatzeko, formulatzeko, aztertzeko eta arazoei irtenbidea emateko gaitasuna garatzea.
Nik planteatutako eportafolioa eratzeko orduan, honako puntu hauek jarraitzea gomendatzen dut:
1) Edukien gida edo aurkibidea.
2) Eportafolioaren asmoak, sineskerak eta gaiaren inguruko sarrera aurkezten duen hasierako atala.
3) Gai zentral batzuk, zeinak eportafolioaren gorputzari forma emango dioten. Gainera, ikasleak lortutako ikasketa erakutsiko du gai bakoitzaren dokumentazioak.
4) Bukaeraren atala ikaskuntzaren sintesi bezala. Ondorengo aspektuak ere zehaztuko dira: egilea eta eportafolioaren auditoretza, garatutako edukiak, helburu eta konpetentziak, egitura/antolaketa zehatza eta iritzi eta ebaluazioa.
Beste alde batetik, eportafolioa osatzeko honako eredua proposatzen dut:
- Ebidentzien bilketa
- Ebidentzien aukeraketa
- Ebidentziei buruzko gogoeta
- Eportafolioaren publikaketa

Hauxe izan da, beraz, nik proposaturiko portafolio elektronikoaren diseinua.

Nire portafolio elektronikoaren diseinua I

IRAKURRITAKO ARTIKULUAREN ANALISIA: PORTAFOLIO ELEKTRONIKOEN PRAKTIKAK ESTATU ESPAINOLAREN UNIBERTSITATE-ESPARRUAN
Artikulu honek portafolio elektronikoaren inguruko praktiken mapa bat arkezten digu Espainiako unibertsitate-esparruan. Mapa hau 81 unibertsitate-esperientziaz baliatu da sortzerako orduan, non portafolioen tipologia, software edo erabilitako aplikazio teknologikoak, asmoak, egitura, ebaluazio-era eta bestelako aspektuak kontuan hartu diren.
Artikulu honen arabera, portafolioa xede pertsonal edo profesionale lorpenaren lan-laginen aukeraketa helburu duen instrumetua da. Lagin horietan, praktika bakoitzaren hausnarketa edo gogoeta egiten da, baita balorapen pertsonala ere.
Behin irakurgaiaren gaia edo azalpentxoa emanda, analisirako beharrezkoa diren bestelako datuak emanen ditut. Hasteko, esan beharra dago egilearen (edo egileen) asmo komunikatiboa zerbaitetaz informazioa ematea izan dela, baita eportatilen erabilera positiboaz konbentzitzea ere.
Bestalde, testuaren forma edo egitura txukuna, argia eta egokia izan dela uste dut. Grafikoen erabilera ere aproposa iruditu zait, informazioa era garbiago batean ikusarazteko balio baitigute. Momentu orotan ildo beretik joan da, ez du saltorik eman, eta hori eskertzekoa da. Eskainitako informazioa modu ulerkor, zentzudun, erraz eta eskematikoan eman du, atalka joan baita modu jarraituan. Beraz, testua jariotasunez irakur daitekeela esan daiteke. Gainera, zenbait zati bereiz ditzakegu: hasierako laburpena (non zeri buruzko testua den azaltzen digun), korapiloa (non atal ezberdinak aurkitzen diren), ateratako ondrioak eta bibliografia. Baina bakoitza zehatz mehatz aztertzea ongi legoke.
Korapiloan, esan bezala, hainbat atal topa ditzakegu. Hasteko, portafolioaren aplikazioaren testuingurua dugu non zenbait datu ematen dizkigun; graduko ikasketetan eportafolioaren erabilera %88koa da eta postgradu eta doktoretzaren arteko ikasketetan, aldiz, %12koa. Bestetik, portafolioaren bakarreko erabilera nagusitzen da ikasleengan, eta ez taldekako erabilera. Bigarrenik, portafolioaren ezaugarri teknologikoak ditugu; software-a (potafolioa sostengatzen duena da, eta %39ak portafolioaren garapenerako erabiltzen duena), komunikazio-tresnak (foroak eta tabloia dira gailenduenak) eta digitalizazio-maila (paper eta digital bidezko erabilera nagusitzen da, batera nahastuta). Hirugarrenik, portafolioaren aplikazioa dugu. Bertan azaltzen digu zein den portafolioaren funtzioa; irakaskuntza-ikaskuntza funtzioa batez erebaita ebaluazio-funtzio ere. Ikasleak jasotako laguntzen artean, tutoretzak, gidak, tailerrak eta bestelako estrategiak ditugu. Aplikazioaren ekimena irakaslegoak eramaten du aurrera. Laugarrenik, eportaflioaren egitura dugu, zeina irakaslee ezarria baita (gutxietan ikasleekin batera). Oinarrizko egitura-elementuak ondorengoak dira: aurkezpena, helburuak, aktibitateak, ebidentziak, hausnarketa... Azkenik, balorazioa aurkezten zaigu. Bertan portafolioaren eabilera oso positiboa dela ondorioztatzen da, eta eskaintzen dituen abantailak ere anitzak direla. Beste alde batetik, eta esan bezala, korapiloa ondoren eportafolioaren garapenerako ondorioak dauzkagu. Besteak beste, hauek lirateke ondoro nagusiak: graduko ikasetetan eportafolioak gehiago aplikatzen direla, hauen ekimena irakaslegoak sustatzen duela eta azkenengoz, gehienek paperezko dokumentuetara jotzen dutela nahiz eta tresna teknologikoak erraztasunez eskuragai izan.
Artikuluaren egileak erabili duen hizkuntza gaztelania da, zailtasun handirik gabea baina zenbait teknizismoekin (software, esaterako). Orokorrean hitz ulerkor eta errazak erabiltzen dituela aipatzekoa da. Bestalde, idazmena egokia eta zaindua izan da, esaldi logikoz betea.

Zer egin dut nire blogean? II

Aste honetako klaseetan hainbat kontzeptu berri ikasi ditugu, niretzako behintzat ezezagunak zirenak. Alde batetik, IKT lantresnak zertarako, noiz, nola... erabiltzen diren ikasi dugu. Adibide gisa fitxategiak ditugu, dokumentuak gordetzen diren tokiak, alegia. Fitxategien ezaugarri nabarmenetariko batzuk ondorengoak lirateke: bereizmena, tamaina, kalitatea, formatua... Baina bestetik, esan beharra dago fitxategien ezaugarriak egoera ezberdinetan aurki daitezkeela, hala nola dokumentuak eskaneatzerako orduan, argazkiak inprimatzerakoan, bideoak sortu eta gordetzerakoan edota dokumentuak posta elektroniko bidez bidaltzerako orduan.
Fitxategiek, beste alde batetik, lizentzia (baimena) bat eduki behar dute. Horretarako, bi mugimendu aurki ditzakegu: copyright-a (egileei lan bat egiteagatik, legediak eskaintzen dien arau eta baldintza multzo bat da egilearen eskubide moralak zein jabetza ziurtatzeko) eta copyleft-a (copyright-ak dituen mugapen guztiak kentzea
da, jende guztiak jatorrizko lana izateko).
Creative Commons ikasitako beste terminu aipagarri bat litzateke. Sormenezko lanak partekatzeko oztopo legalak murriztea helburu duen erakundea da. Creative Commons-ek garatutako lizentziek Free Software Foundation-en GPL lizentzian oinarriturik daudela aipatzekoa da. Lizentzien artean, mota askotakoak topa ditzakegu: egileak bere lana kopiatzeko aukera emateko duen eskubidea, aldatzekoa eta lan eratorriak egiteko eskubidea, besteak beste. Dena den, esan beharra dago guztiek propietateen konbinazioan oinarritzen direla: aitortzea (edukien iturriak aipatzera derrigortzen duena), ezkomertziala (edukiekin irabazi ekonomikorik ez lortzea derrigortzen duena), lan eratorririk gabea (Eeukiak elkarbanatzen uzten dituena baina inongo aldaketarik egin gabe) eta partekatu berdin (edukien jatorrizko lizentzia berdinarekin erabiltzea derrigortzen duena).
Aitortzearekin, aske zara lan hau kopiatu, banatu eta jendaurrean hedatzeko, baita lan eratorriak egiteko. Hori bai, lanaren kredituak aitortu behar dituzu, egileak zehaztutako eran. Ondoren, aitortu eta ezkomertziala batuz gero, aurretik esandakoa mantentzen da, baina ezin duzu lan hau merkataritza xedetarako erabili. Bestalde, aitortu, ezkomertziala eta partekatzea baimen beraren araberako propietateak agertuz gero, lehenago esandako guztia gehi ondorengoa bete beharko duzu; lan hau aldatzen baldin baduzu, edo lan eratorri bat sortzen baduzu, sortutako lana banatu dezakezu soil-soilik baimen honen berdineko baten mende. Aitortu-Ez merkataritzarako-Lan eratorririk gabeko propietatearekin, aldiz, ezingo duzu lan hau bestelakotu, eraldatu edo lan eratorririk sortu hartatik abiatuta. Aitortu-Partekatu baimen beraren araberako propietatearekin, bestalde, obra itxuraldatu edo bestelakotzen baduzu lan eratorri bat sortzeko, emaitza hori banatzerik izango duzu soilik baimen berberaz, antzeko baimen batez, edo harekin bateragarria den baimen batez. Bukatzeko, azkeneko propioetatea geratzen zaigu: aitortzea lan eratorririk gabe, hau da, ezin duzula lana bestelakotu, eraldatu edo lan eratorririk sortu hartatik abiatuta.
Lizentziak alde batera utzita, aipatu beharra dago baliabideen garrantzia, baita hezkuntza 2.0-k guzti honetan duen zerikusia ere.

Artikulu honi amaiera emateko, klase praktikoan landu genituen zenbait kontzeptu nabarmentzea gustatuko litzaidake. Podcast bat, adibidez, RSS jario bitartez gailu mugikor eta ordenagailuetan erreproduzitzeko banatzen den multimedia fitxategia da. Podscat egiteko ariketa erabilgarri batzuk landu genituen. Podscat-arekin zerikusia zuen ariketa batean, esaterako, nahi genuen testua jarri eta ahots batek ozenki esateko gai zen. Horrek harridura sortu zidan eta bitxia iruditu zitzaidan. Azkenik gure podscat-a blogean publikatzea lortu genuen. Eta bideocast-ekin, bestalde, antzeko gauza egin genuen. Pantailan nahi genuena grabatu eta gure blog pertsonalean publikatu genuen.

Besteekin konparatuz, nahiko ariketa entretenigarriak iruditu zitzaizkidala esatea ez da falta.

Pantaila miatzen...

Screencasts and videos online

http://www.screentoaster.com/watch/stV0JTRkZIR1xYQllZWFlcX1dT

piano abestia

grabaketa

Etiketak eta Gadgetak

Etiketei dagokienez:

Etiketen bitartez gure blogeko sarrera guztiak antolatu ditzakegu. Izan ere, informazio guztia bereizteko, etiketak jartzen zaizkie eratutako sarrerei, non hitz esanguratsu eta adierazgarrienak agertzen diren. Sarrera bat eratzerakoan, etiketak gehitu nahi baldin baditugu, behean agertzen zaigun "Opciones de entrada" delakoan paratu ahalko ditugu eta sarrera hori publikatzean behekaldean agertuko zaizkigu hitz nabarmen eta azpimarragarri horiek.

Gadgetei dagokienez:

Gadgeta, sarreran erantsi dezakegun dispositibo txiki eta deigarri bat da, bere kabuz jarduten duen aplikazio bat. Sarreraren ertz batean egon ohi da eta informazioa emateko eta edozein webgunean kokatzeko balio du. Gadget bat erantsi nahi badugu, "diseño"ra joan, "elementos de página"-n klik egin eta "añadir un gadget"-i eman beharko diogu.

Nire blogean zer egin dut?

Blog pertsonala sortu nuenetik, hainbat aldaketa jasan ditu honek. Hasieran gauza errazak egiten genituen, sarrera sinpleak eratu eta letra eta esaldiekin jostatu formatu ezberdinak erabiliz. Baina pixkanaka blogaren erabilera sakonagoa burutu dugu, gauza berriak ezagutu, eta kontua zertxobait konplikatu da nire ustez. Batzuetan zailtasunak ditut eta oraindik ez naiz guztiz egokitu, baina poliki-poliki ohitzen noa eta gauza gehiago eratzeko gai naiz (irakaslearen argibideei jarraiki). Blogean dokumentuak sortzen ditugunean, beti hezkuntzarekin erlazioan egon ohi dira, interes handiko gaia baita, eta gure kasuan, geure formakuntzarako funtsezko gaia. Honetaz gain, teknologiak nola aldatu diren, zein eragin duten, euren garrantzia, IKTen erabilera... ere lantzen dugu. Blogak ikaskideen arteko harremana sustatzeko balio du, komentarioen bidez eztabaidak sor daitezkeelako. Hori bai, gure kasuan ezingo dugu elkarlana burutu blog batekin, bloga pertsonala baita, banakako lanak egiten ahalbidetzen digu besterik ez.
Nire blogean, nahi dudan istorio, ohar, dokumentu edota artikulu publikatzeko libre naiz. Denboran aurrean goazen heinean, sortzen ditudan sarreretan aldaketa gehiago egin ditzaket; formatu konplikatuagoak erabili, irudiak eta bideoak txertatu, estekak paratu, HTML edizioan murgildu, etiketak erantsi, okertzekotan testua berriz editatzeko aukera izan, eta abar. Lehengoan, esaterako, egileak eta irakurleak gehitu genituen, gure blogean barneratzeko baimena eta aukera izan dezaten.
Ikus daitekeenez, blogaren erabileraren inguruan hobekuntzak izan ditut, nahiz eta klaseko ariketa batzuk oso ongi ez ulertu. Baina denborarekin dauzkadan zailtasunak murriztuko direlakoan nago, ea egia den.

Jakintza 2.0

Hasteko, esan beharra daukat erabilitako informazioa "evolución del conocimiento 2.0" delako bideoan topatu dudala, azalpen esanguratsu bat izanik. Bertan ondorengoa kontatzen zigun:
Pertsona guztiek halako jakintza bat dute, eta mundu aldakor honetan, pertsonek jakintza hori garatzea beharrezkoa dute. Horretarako, informazioa bilatzen dute, zeinak gauzak hobeki ulertzen eta hobetzen laguntzen dien eta non jasotako jakintza konbinatzen den arazoak konpontzen eta balioa sortzen duten ideia berriak eratzeko. Informazio hau beste batzuen jakintza da eta horregatik sortzen da informazioa hedatzearen beharra. Hedapen honek komunikazio-prozesuaren hastapena suposatuko du. Ofizialki, jakintza transmititzea da xedea. Bestalde, jakintza konpartitua biltzen duen toki baten sorrera nahitaezkoa da, eta leku horri jakintza basea deritzo.
Orain arte eman dena, 1.0 kontzeptua bezala ezagutzen da. Hemendik aurrera, pertsonak jakintzaren sortze prozesuan parte hartzen hasten dira, ekarpenak egiten, tartekatzen eta parte hartzen. Honela, bizitzeko eredu berri batean bihurturik, kultura kolaboratzaile bat eratzen dela esan dezakegu, zeina integraziora eta jakintza kolektiboaren garapenera iristeko funtsezkoa den. Bigarren etapa hau kontzeptu 2.0arekin identifikatzen duguna da.
Behin bideoa zertan datzan azalduta, haren analisiari ekingo diot. Egilearen asmo komunikatiboa zerbaitetaz informazioa ematea dela esan beharra daukat. Hori guztia azaltzeko erabili duen egitura egokia izan da, jarraia, momentu oro ildo beretik joan baita, saltorik eman gabe eta koherentzia mantenduz. Informazioa modu ulerkor eta errazean eman du, zenbaitetan irudien laguntzaz, eta era jarraitu eta zentzudun batean. Hizkuntza aldetik, gaztelanai erabili du, doinu latinoamerikarrarekin. Hitzak orokorrean ulerkorrak izan dira, zailtasun handirik gabeak; hori bai, zenbaitetan hitz teknikoak ere erabili ditu. Laburbilduz, azalpena egokia, ulerkorra eta erraza izan da, esaldi logikoekin.
Azkenik, nire hausnarketa pertsonala burutuko dut. Hasieran ez dut informazio gehiegirik aurkitu, ez zegoen gaiaren inguruko testu anitz. Baina Youtubeko bideoetara jotzea bururatu zait eta bertan azalpen hau aurkitu dut (http://www.youtube.com/results?search_query=conocimiento+2.0&search_type=&aq=f). Egia esan informazioa oso baliagarria iruditu zait, bertan 1.0 eta 2.0 kontzeptuen arteko ezberdintasunak aipatzen dituelako, besteak beste. Nik uste oso interesgarria eta mamitsua izan dela, eta ongi legoke klasean bideo hori paratzea, Web 2.0k ahalbidetzen digunez, informazioa konpartitzeko aukera dugulako.

IKT eta hezkuntza gaur: “Komunitate birtuala irakasleen zerbitzura”

Duela 20 urtetik, ikastetxeetan teknologia berriekin egiten da lan modu batera edo bestera; ordenagailuak iritsi zirenetik, batez ere. Halere, azken urte hauetan orokortu da haien erabilera, Premia Plana iritsi denetik. Une honetan, Autonomia Erkidegoko eskola, ikastetxe eta institutu guztiek sarean konektatuta dauden eta kasu gehienetan Interneterako ADSL sarbidea duten ordenagailuak dituzte.

Egoera berri hori zoragarria da irakasle askorentzat, estrategia didaktiko berri horiek ikasleekin beste era bateko harremana izaten eta irakaskuntza-/ikaskuntza-prozesua hobetzen lagun diezaieketela antzematen dutelako. Hala eta guztiz ere, beste batzuk kezkatuta daude, batbatean ezezaguna zaien teknologia bat aurrean topatu dutelako eta, gainera, gizarteak teknologia hori erabiltzera bultzatzen dituelako.

Hezkuntza Administrazioak badaki gure ikasgeletan jada horren berriak ez diren teknologia horiek sartzeko irakasleen prestakuntza gehiago sustatu behar dela eta, gainera, eredutzat hartu ahal izango diren lan-proposamenak aurkeztu behar direla.

Proposamen horietako asko, ordea, ez daude tiradera batean sartuta guk atera eta banatzeko zain. Proposamen horiek irakasleen esku daude, eta irakasleak, pixkanaka, teknologia horiek kontrolatzen ari dira eguneroko irakaskuntza-zereginean integratzeko. Teknologia horiek, halaber, irakasleen artean zeuden harremanak eraldatzea ahalbidetzen digute; esperientziak, materialak eta abar trukatzea erraztuz.

Prozesu hori bideratzeko, irakasleei zuzendutako ELKARREKIN izeneko komunitate
birtual bat jarri da martxan. Komunitate birtual horrek aukera ematen du antzeko
interes, arlo edota irakasgaiak dituzten lankideekin on-line lan egiteko.

WEB 2.0 ETA HEZKUNTZA

Gaur egun, gu geu, digital aroko jendea kontsidera gaitezke. Izan ere, teknologiak beharrezkoak diren gizarte batean bizi gara. Hau guztia, herrialde garatu bati dagokiola esan beharra daukat. Informatikari, elektronikari eta telekomunikazioei esker errazago molda gaitezke edozein eremutan eta aukera zabalagoa daukagu informazioa erdiesteko, artxiboak elkarbanatzeko, toki berdinean egoteko beharrik gabeko talde-lanean jarduteko, jariakortasun gehiagorekin ibiltzeko, on-line ikastaroak burutzeko (on-line aplikazioei esker)...

Beraz, IKTek arrakasta nabarmena izan dutela iruditzen zait, eta pixkanaka nahitaezkoak bilakatzen ari direla. Hezkuntzan ere oihartzun azpimarragarria izaten ari dira; honen adibide argia, Euskal Autonomi Erkidegoan ematen ari den IKASYS proiektua da. Honekin, teknologia berriak hezkuntzan murgil daitezen nahi da, ikasleek modu dinamikoago batean ikas dezaten. Proiektu hau martxan jarri duten ikastetxeen ustetan, irakasleek azaldu eta ikasleek esandakoa kopiatzearen metodoa ez da egokia, eta beraz, metodologia-aldaketa proposatzen dute: Hezkuntza 2.0 deiturikoa. Irakasleek ikasleei lagundu behar diete, eta nire ustez, Web 2.0 teknologiak oso lagungarri suertatzen ari dira. Web 2.0 erabiliz, webguneak guk nahi ditugun edukiz bete ditzazkegu (edo guk sorturiko edukiz) eta horrek, neure irirtziz, komunikazioa ireki, askatasuna areagotu eta informazioa partekatzeko aukera ematen digu. Esan dudan bezala, Web 2.0ak, informazioa bilatu eta hartu ez ezik, guk eratutako dokumentuak interneten paratzea ahalbidetzen digu (Wikipedian adibidez, Iruñeari buruzko informazioa gehitzeko ala emateko aukera ematen digu), Web arrunta erabilita gertatzen ez den bezala. Beraz, gu geu (erabiltzaileok)kontsumitzaileaz gain, ekoizleak ere bagara; honi prosumer delakoa deritzo. Egia esan aukera paregabea iruditzen zait, honek sarearen partaide bihurtzen baikaitu. Bestalde, web 2.0 folksonomiaz osatuta dago, zeinak jendeak jarritako etiketaz baliatzen diren kategorizazio-sistema diren,eta oso baliagarriak direla uste dut.

Ikus daitekeenez, ikasgai honetan kontzeptu pila (eta haien erabilera) ikasten ari naiz, uste baino gehiago. Teknologia berrien benetako garrantziaz jabetzen ari naiz, eta hezkuntzan duen eraginaz ere. Uste dut IKTen erabilerak formazio jarraituaren garapenari on egiten diola. IKASYSen bideoan ikusi genuen bezala, irakasleek ikasleak ahalik eta hobekien prestatu behar dituzte eszenatoki berri honetara modu egokian murgil daitezen.

Bigarren saio teorikoa nahiko potentea eta mamitsua iruditu zait, termino berri askorekin, baina lantzen eta berrikusten ditudan heinean, uste baino ulerterrazagoak direla iruditzen zait.

IKASYS aurkezpena

IKT-en erabilera hezkuntzan

ARTIKULUAREN ANALISIA:

Artikuluaren gaia gaur egun IKT-ek hezkuntzan hartutako toki garrantzitsua litzateke. Gipuzkoako hiru ikastolen kasuaz mintzatzen da, haiek jada ikasleei ordenagailu portatil bat egokitu baitiete. Ikastola hoietako irakasle zein ikasleek gogotsu hartu dute hezkuntza-berriztapen hori, baina kontu guztietan bezalaxe, kontrako iritziak ere sortu dira. Izan ere, hainbatek irakaslegoa oraindik neurri berritzaile hori sostengatzeko guztiz prestatua ez dagoela uste du. Teknologia gure gizartean are garrantzitsuago eta beharrezkoago bihurtzen da uneoro, eta hezkuntzan ere erabiltzea aurrerapausoa litzateke. Baina artikuluaren egileak azpimarratzen duen legez, teknologiak hezkuntzan murgiltzeak neurritasunez hartu beharko litzateke, prestakuntza ziur eta eraginkor bat bermatu arte. Bestetik hezkuntzaren aldaketa honek baliteke gazteengan ordenagailuarekiko dependentzia sortzea, ordenagailuarekiko gehiegizko lotura ezarzea, gure bizitzarako ordenagailua gauza ezinbestekoa bihurtzea... Hau guztia ekiditeko, afera hau neurritasunez tratatu beharko litzateke, gazteen heziketa jokoan baitago.
Behin testua zeri buruzkoa den ikertuta, idazlearen (Iñaki Sagardoiren) asmo komunikatiboa zerbaitetaz informazioa ematea eta aldi berean bere iritzia helaraztea dela esan beharra daukat. Hori guztia azaltzeko jarraitu duen forma edo egitura egokia izan da, momentu guztian ildo beretik joan baita eta ez dituelako ulermena zailtzen duten saltorik eman. Informazioak zentzua izan du eta ez da egon konplikazio berezirik testuan aurrera joateko. Hortaz, informazioa modu ulerkor eta errezean eman duela aipagarria da, era jarraitu eta zentzudun batean. Bestalde, testua hainbat paragrafotan antolaturik dago eta bertan zati desberdinak bereiz ditzakegu: sarrera (lehen hiru lerroak lirateke, zeinetan gaia azaltzen duen), garapena (non gaia sakonki aztertzen duen) eta bukaera (azken hiru lerroak liratete, eta zati hau ondorio gisa har liteke, bertan testuan zehar mintzatu denaren laburpen moduko bat ematen duelako osotasunez). Hizkuntza aldetik, euskara batua darabil, hitz ulerkor eta errazekin, inolako zailtasunik gabe. Ziurtasunez hitz egiten duela dirudi, zertaz ari den badakielaren sentsazioa ematen du. Idazmena, beste alde batetik, egokia da, zaindua, ulerkorra ere, eta esaldiak logikoak dira, akatsik gabeak.

BALORAZIOA

Testua eramangarria izan da, ez beste batzuk bezain luze, pisutsu eta aspergarria. Gaia interes handikoa iruditu zait; azken finean, hezkuntza gizartearen faktorerik garrantzitsuenetariko bat da eta gure kasuan gainera, gure helburua etorkizunean hezkuntza arloan jardutea dela aintzat hartuta, are interesgarriagoa (eta komenigarriagoa) suertatzen zaigu. Azken finean gaztetxoen heziketan murgildu behar gara eta beti ongi dago gure lurraldean hezkuntzaren inguruan gertatzen diren aldaketaz eta berrikuntzaz lehen bait lehen ohartzea. Idazleak esaten duen bezala, teknologia berriak ikastoletan murgiltzea aurrerapausotzat har daiteke, baina hori bai, lasterragotu gabe eta neurritasuna izanda. Nire ustez, guzti honek bai alde onak bai txarrak ditu; onen artean, berrikuntza aparta suposatzen du hezkuntzarako, XXI. mendean zerbait ia ezinbesteko bihurtu baitira teknologiak. Bestalde ordea, ikasgaiak pantaila baten aurrean ematea ez zait iruditzen oso aproposa... gazteak ergelduak bukatuko lirateke. Gainera, ikasleek bizitzarako gailu nahitaezkotzat hartuko lukete ordenadorea, eta beste pertsonekin harremanatu ordez, pantailaren aurrean bideojokotan jostatzen jardungo lukete. Argi dago gauza orori bere alde onak eta txarrak ateratzen ahal diogula, baina oraingoan, pertsonalki uste dut ez dela alternatiba egokia hezkuntza eraginkor bat eramateko.